Το φελόδεντρο της Ικαρίας

Στο κεντρικό δρόμο στο Μονοκάμπι υπάρχει το μοναδικό φελόδεντρο του νησιού. Πολλοί δοκιμάσανε να φυτέψουνε παρόμοια αλλά κανένα δεν φύτρωσε.

Ο Μαμαλάκης στην Ικαρία

Το Δάσος του «Ράντη»

To δάσος του «Ράντη» (ή «Γαία», όπως επίσης ονομάζεται) βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της νήσου Ικαρίας, κατά την οροσειρά «Αθέρας» (ΦΥΣΗ - NATURA 2000). Είναι έκτασης 25.000 στρεμμάτων, περίπου το 3% της συνολικής έκτασης του νησιού, με το υψόμετρο του να κυμαίνεται από 500 έως 700 μέτρα.. Πρόκειται για αρχαίο Δρυόδασος με κυρίαρχο είδος την Αριά (ή Άριος Δρυς - Quercus ilex). Η ύπαρξη μικρών χωριών, στα βόρεια και δυτικά άκρα του δάσους, συνεπάγεται με την ύπαρξη καλλιεργήσιμων εκτάσεων εντός της δασικής περιοχής. Βάσει, τέτοιου είδους ανθρωπίνων παρεμβάσεων, έχει καθοριστεί η εξελικτική πορεία του δάσους. Η ηλικία των διαφόρων ατόμων βελανιδιάς ποικίλλει ανά περιοχή, με αποτέλεσμα να αποτυπώνεται το είδος της παρέμβασης που προϋπήρχε σε κάθε περιοχή (π.χ. βόσκηση ζώων, κοπή ξυλείας, παραγωγή κάρβουνου, κ.ά.). Καθώς ο πυρήνας του δάσους, έκτασης 8.000 στρεμμάτων, δεν διευκόλυνε για ανθρώπινη εκμετάλλευση, κατέληξε σήμερα να φιλοξενεί τα αρχαιότερα του δάσους δέντρα Αριάς, των οποίων η ηλικία πιθανολογείται να είναι άνω των 500 χρόνων. Το δάσος του «Ράντη» είναι πολύ μεγάλης αξίας, καθώς αποτελεί ένα σπάνιο δείγμα ώριμου δάσους αείφυλλων πλατύφυλλων. Οι φυτικοί του σχηματισμοί αποτελούν μια από τις μορφές της δυνητικής ή κλίμαξ βλάστησης στην περιοχή της Μεσογείου. Η Δυνητική (Φυσική) Βλάστηση ή Κλίμαξ Βλάστηση μιας περιοχής, είναι η βλάστηση που θα εμφανιζόταν τελικά στην περιοχή απουσία παραγόντων, ανθρωπογενούς κυρίως, διαταραχής (π.χ. υπερβόσκηση, έντονη κοπή ξυλείας, συχνές πυρκαγιές, εκτεταμένες εκχερσώσεις, κ.ά.). Αναγνωρίζοντας την αξία του δάσους και τη σπουδαιότητα διατήρησης του, το Αρχιπέλαγος, ΙΘΑΠΕΑ εκπονεί μελέτες, καθώς και διεξάγει έρευνες και διαχειριστικά σχέδια προστασίας και διατήρησης του δάσους και των βιολογικών του χαρακτηριστικών.

πηγή:http://www.archipelago.gr

Πανηγύρι στο Φάρο Ικαρίας.

Πανίδα και χλωρίδα

Σκατζόχειρος στον κάμπο Φαναρίου.

Εντοπίζονται πολλά από τα συνηθισμένα είδη της χλωρίδας και της πανίδας για τα νησιά της ευρύτερης περιοχής. Από τη χλωρίδα, κυρίως στα νότια του νησιού, όπου υπάρχουν μεγάλοι ασβεστολιθικοί βράχοι, βρίσκονται και κάποια ενδημικά (μοναδικά στον κόσμο) είδη και υποείδη, όπως: η παιώνια της Ικαρίας (Paeonia mascula cariensis) και ιδίως το μοναδικό είδος Iberis runemarkii που φύεται σε περιορισμένο πληθυσμό στην Πράγια. Υπάρχουν και άλλοι σημαντικοί οικότοποι, όπως το Φανάρι ή η περιοχή κατά μήκος του ποταμού Χάλαρη, που έχει μόνιμη ροή με βόρεια κατεύθυνση. Η ερπετοπανίδα έχει γενικά μικρασιατική καταγωγή. Μαζί με το σαμιαμίδι εντοπίζονται και ο οφίσωψ και το κροκοδειλάκι (Laudakia stellio) κ.ά., ενώ η λεγόμενη «σαύρα της Ικαρίας» (Lacerta oerizeni) απαντάται μόνο εδώ. Τα πλέον συνηθισμένα φίδια είναι ο έφιος και ο σαπίτης, ενώ δεν υπάρχουν δηλητηριώδη είδη. Στις ακτές φωλιάζουν πολλά είδη πουλιών ανάμεσα στα οποία και κάποια σπάνια όπως ο αιγαιόγλαρος, ο θαλασσοκόρακας, ή τα αρπαχτικά σπιζαετός, πετρίτης, χρυσογέρακο κ.ά. Υπάρχουν και τρία προστατευόμενα είδη νυχτερίδας: ο ρινόλοφος, η μικρομυωτίδα και η πυρρομυωτίδα. Στη θαλάσσια περιοχή βρίσκουν καταφύγιο απειλούμενα είδη όπως η μεσογειακή φώκια, το ρινοδέλφινο και το ζωνοδέλφινο.

http://www2.egeonet.gr/aigaio/forms/fLemmaBodyExtended.aspx?lemmaID=6855

Θέα της Σάμου από την Ικαρία

Χειμώνας, η Σάμος μέσα στα σύννεφα.

Ιαματικά Λουτρά

Η πηγή στην Αγία Κυριακή

Τα θέρμα


Η γνωστή πηγή Λευκάδα


Η ιστορία των λουτρών είναι συνδεδεμένη με την ιστορία του τόπου μας. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν τα λουτρά, όπως επίσης αρχαίοι Έλληνες γιατροί, φυσικοί, ιστορικοί, και γεωγράφοι ήταν οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τις πηγές και τα μεταλλικά ύδατα. Στα Ασκληπιεία από τον 13ον π.Χ. αιώνα χρησιμοποιούσαν τα λουτρά για θεραπευτικούς λόγους. Πρώτος παρατηρητής των ιαματικών υδάτων υπήρξε ο ιστορικός Ηρόδοτος, προηγήθηκε του Ιπποκράτη, περιγράφοντας μάλιστα αρκετές ιαματικές πηγές.

Τύχη καλή προίκισε την Ικαρία με τον ανεκτίμητο πλούτο των ιαματικών υδάτων. Οι πηγές της Ικαρίας θεωρούνται μεταξύ των πλέον ραδιενεργών πηγών του κόσμου.

Ανάμεσα στις δεκαεπτά (17) κυριότερες ιαματικές πηγές της Χώρας μας, είναι γνωστή η Ικαρία για τις δικές της, που βρίσκονται στην περιοχή του Δήμου Αγίου Κηρύκου. Ανήκουν στην κατηγορία των θερμών ραδιενεργών αλιπηγών διαφέροντας μεταξύ τους ως προς την ένταση της ραδιενέργειας και την θερμοκρασία. Υπάρχουν οκτώ (8) θερμοπηγές που αναβλύζουν σε διάφορα σημεία του νησιού.

Ανήκουν στην κατηγορία των υπέρθερμων ραδιενεργών αλιπηγών, διαφέροντας μεταξύ τους ως προς το ποσό της ραδιενέργειας και της θερμοκρασίας.

Από αυτές οι πηγές Θερμό και Χλιό - Θερμό βρίσκονται δυτικά του Αγίου Κηρύκου και σε απόσταση 2.500 μ. και 1.800 μ. αντίστοιχα στην περιοχή Λευκάδας.

Η πηγή Μουσταφά - Λίτζα βρίσκεται σε μικρή απόσταση ανατολικά του Επαρχείου μέσα στην πόλη του Αγ. Κηρύκου. Πέντε πηγές του Σπηλαίου του Παμφίλη, του Κράτσα, της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος βρίσκονται στην περιοχή των Θερμών. Στη βορειοανατολική ακτή του νησιού βρίσκεται η πηγή της Αγίας Κυριακής. Στην περιοχή του Ξυλοσύρτη αναβλύζει μια άλλη πηγή 10 μ. από τη θάλασσα με την ονομασία "Αθάνατο νερό". Το νερό της πηγής αυτής, διουρητικό, βοηθάει στην αποβολή λίθων και άμμου από τα νεφρά και την κύστη.

Την υψηλή ραδιενέργεια των πηγών της Ικαρίας διαπίστωσε πρώτος ο Μ. Περτέσης τα έτη 1936 και 1938. Η πρώτη μελέτης της αξιοποίησης των θερμομεταλλικών πηγών της Ικαρίας έγινε το 1962 από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α. Κ. Μακρή).

Σύμφωνα με την μελέτη του Υπουργείου Συντονισμού (1980), παρατηρούνται αλλαγές στην συγκέντρωση του ραδονίου και στην χημική σύσταση των πηγών.

Τα ύδατα των θερμομεταλλικών πηγών Ικαρίας θεωρούνται κατάλληλα για την θεραπεία των παρακάτω παθήσεων:

1. Υπόξεις και χρόνιοι ρευματισμοί όπου περιλαμβάνονται διάφορες μορφές αρθρίτιδας.
2. Ουρική αρθρίτιδα.
3. Νευραλγίες, νευρίτιδες και μυϊτιδες.
4. Γυναικολογικές παθήσεις.
5. Διαταραχές των ενδοκρινών αδένων.
6. Ορισμένες περιπτώσεις ανωμαλιών του κυκλοφορικού συστήματος.
7. Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος.
8. Δερματικές παθήσεις.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος από την ραδιενέργεια των θερμομεταλλικών πηγών κατά το λούσιμο, γιατί η ραδιενέργεια που έχουν οφείλεται αποκλειστικά στο ραδόνιο, το οποίο και αποβάλλεται, και όχι σε άλατα ραδίου. Ακόμη ο τρόπος χρήσης των υδάτων μειώνει αισθητά το ποσόν της ραδιενέργειας.

πηγή wikipedia

Βίντεο για το δράκανο και τον πύργο

http://girismata.skai.gr/default.asp?pid=2&vid=1030&rid=40&cid=

Ικαριώτικα κάλαντα

Από το μουσικό σχολείο Δράμας